Merel Bijzen (1980)
Als kind was ik erg gevoelig en ik kon ik feilloos aanvoelen hoe de sfeer was in een ruimte. Later toen mijn ouders uit elkaar gingen gaf ik mijzelf daarvan de schuld.
Een overtuiging die mij lang heeft beperkt om helemaal mijzelf te laten zien.
Door dit opnieuw te kunnen beleven maar dan als volwassene heeft voor een proces gezorgd, waaronder de inhibitie van mijn primaire reflexen, dat ik dit oordeel kon loslaten en ik ben gaan leven.
Een opleiding volgen dat gebaseerd is op je intuïtie in plaats van mijn cognitieve skills aan te spreken was een verademing. Het heeft mijn bewustzijn een slinger gegeven en op deze manier de wereld van primaire reflexen te verbinden met persoonlijke ontwikkeling, trauma release en de maatschappij. De stap heeft mijn leven ontzettend verrijkt. Het blijkt mijn missie te zijn om zichtbaar te zijn en mijn talenten in te zetten om de ander een stukje verder naar dat hogere niveau te brengen. Open kwetsbaar, eerlijk en oprecht.
Ik leef met mijn zoon Abel in co-ouderschap, lattend met Pieter vormen wij met onze kinderen een samengestelde bende. Ik geniet van mijn paard in de Baarnsche bossen in de schaarse vrije uurtjes.
De prachtige foto’s van deze website zijn gemaakt door de vader van Abel.